172

          Խոսք՝ Էլմ. 774

1. Աղօթքն է խօսք շատ զօրաւոր,
Խորին բաղձանք կոտրած սրտի,
Ան է մեզի միջոց հզօր,
Զի Տէրն անով մեզ կ’ընդունի:

     Յիսո՛ւս, ձայնիս Դուն ունկնդրէ
     Եվ ընդունէ իմ սիրտս բոլոր.
     Դուն, որ անդուլ աղօթք ըրիր,
     Աղօթք ընել ինձ սորվեցուր:

2. Մարդիկ անով կեանք կը գտնան,
Ազատութիւն մեղքի ուժէն.
Եւ յաղթելով դրանց մահուան
Ուրախութեամբ երկինք կ’ելլեն:

3. Անով երկիր, երկինք վերին
Նորէն սիրով կը միանան.
Զի Հայրն Աստուած, Աստուածորդին
Անով կ’իջնան ի մէջ մարդկանց:

4. Եվ Սուրբ Հոգին մեզ օգնելով`
Մեր աղօթքին Տէրն կը լըսէ.
Յիսուս Իր ուխտը յիշելով`
Ամէն բան մեզ կը պարգեւէ:

Նոտաները