352

       Էլմ. 252 

1. Ի՜նչ մութ էր գիշերն, որ պատած էր հոգիս,
Ի՜նչ խոր էր տառապանքն իմ Փրկչիս,
Երբ որ անցավ հոգվույս ալեկոծ ծովեն,
Ցրվեց խավարն ու սիրտս ըրավ շեն:

     Մինչև Գողգոթա գնաց ինձի համար,
     Ինձի համար, ինձի համար,
     Մինչև Գողգոթա գնաց ինձի համար,
     Մեռավ, որ ինձ կյանք տար:

2. Մեղքիս տակ դողալով՝ ընկա ոտքերուն,
Անծանոթ էր ինձ ձրի փրկություն,
Հուզիչ ձայն մը ըսավ. «Փարատե՛ վախերդ,
Հիսուս ներեց բոլոր քո մեղքերդ»:

3. Հիանալի սեր մ՛էր Հիսուս ցույց տվավ,
Գահը թողելով՝ Գողգոթա եկավ,
Հնձանի մեջ կոխեց Ինքն առանձին,
Անհուն փա՜ռք սուրբ անվան իմ Փրկչին:

Նոտաները