Էլմ. 439
1. Փրկչիս խաչին ներքևը
Կուզեմ առնել կայան,
Խիստ ծարաւոտ երկրի մը մեջ՝
Ժայռի շուքի նման,
Ինչ զովարար ծածկույթ է ան
Կես օր տաքութենէն,
Ճամբուն վրայ ալ հանգստանան՝
Օրուան ծանրութենէն։
2. Ի՜նչ քաղցր ու ապահով է
Փորձուած բնակարան,
Ուր Աստուծոյ արդարութիւնն
Ու սերն կմիանան,
Ինչպես Յակոբ նահապետին
Երազն զարմանալի,
Այնպես խաչն ալ` մինչև երկինք
Սանդուխտ ինձ կը թըւի։
3. Երբեմն Փրկչիս խաչին վրայ
Աչքս հաւատքով տեսաւ
Զայն, Ով զիս փրկելու համար
Իր անձը զոհ տուաւ.
Եւ տեսնելով կը սքանչանայ
Իմ սիրտս աս բաներուն,
Իմին մեծ անարժանութեանս,
Անոր անհուն սիրոյն։
4. Կընտրեմ, ո՜վ խաչ, քու շուքդ
Անվտանգ ինձ ապաւեն.
Բնաւ ուրիշ լոյս չեմ ուզեր
Փրկչիս դէմքին լոյսէն.
Ալ յոյսս չէ երկրիս վաստակն,
Ալ չեմ փնտռեր աշխարհս.
Իմ մեղքս միայն ամօթս է,
Խաչն ալ՝ միայն իմ փառքս։
Կուզեմ առնել կայան,
Խիստ ծարաւոտ երկրի մը մեջ՝
Ժայռի շուքի նման,
Ինչ զովարար ծածկույթ է ան
Կես օր տաքութենէն,
Ճամբուն վրայ ալ հանգստանան՝
Օրուան ծանրութենէն։
2. Ի՜նչ քաղցր ու ապահով է
Փորձուած բնակարան,
Ուր Աստուծոյ արդարութիւնն
Ու սերն կմիանան,
Ինչպես Յակոբ նահապետին
Երազն զարմանալի,
Այնպես խաչն ալ` մինչև երկինք
Սանդուխտ ինձ կը թըւի։
3. Երբեմն Փրկչիս խաչին վրայ
Աչքս հաւատքով տեսաւ
Զայն, Ով զիս փրկելու համար
Իր անձը զոհ տուաւ.
Եւ տեսնելով կը սքանչանայ
Իմ սիրտս աս բաներուն,
Իմին մեծ անարժանութեանս,
Անոր անհուն սիրոյն։
4. Կընտրեմ, ո՜վ խաչ, քու շուքդ
Անվտանգ ինձ ապաւեն.
Բնաւ ուրիշ լոյս չեմ ուզեր
Փրկչիս դէմքին լոյսէն.
Ալ յոյսս չէ երկրիս վաստակն,
Ալ չեմ փնտռեր աշխարհս.
Իմ մեղքս միայն ամօթս է,
Խաչն ալ՝ միայն իմ փառքս։
