491

1. Ինչպիսի՜ մի խորհուրդ է խորին
Այս միությունն ամուսնության՝
Նման երկնային Փեսային,
Որ եկել է տանելու հարսին։

2. Ո՜վ Սարոնի ծաղիկ սիրուն,
Բուրի՛ր, հովիտների շուշան,
Ոսկե փնջիկ դու, ել փայլիր.
Թող որ շողա նորաշուշան:

3. Հարսն ունեցողն է փեսան,
Թող բարեկամները ցնծան,
Օրհնեն զույգը նորապսակ՝
Տիրոջով ապրեն շարունակ։