Որոնում

566

1. Արարատ լեռան ձյունապատ սրտից
Հնչում է մի ձայն դարերի խորքից,
Մասիսի ծոցում մի սիրտ բաբախում,
Զարկում է անվերջ, հայ ազգին կանչում.
     «Դարձե՛ք, ո՛վ հայեր ողջ Հայաստանի,
     Ես Իմ տապանն եմ կանչում բոլորիդ,
     Այսօր ներս մտեք իմ եկեղեցին,
     Դարձե՛ք ողջ ազգով, ժամն է վերջանում»։

2. Արարատ լեռան կարոտած սրտից
Հայոց աշխարհ է թռչում աղավնին,
Ավետիս սրտում, ձիթենին կտցին՝
«Խաղաղությո՜ւն քեզ»,- ասելու հային:
     «Դարձի՛ր, ազգս հայ, դարձի՛ր անվարան,
     Արյուն, ջարդ, աղետ պիտի վերջանան,
     Ես քեզ կլինեմ վահան ու պաշտպան,
     Դարձի՛ր, քեզ կտամ խաղաղ Հայաստան»։

3. Արարատ լեռան թախանձոտ սրտից
Հային է ուղղված պատգամն երկնքից.
«Կանգնած թակում եմ դուռը քո սրտի,
Հայոց աշխարհն է նոր իջևանն Իմ:
     Դարձի՛ր, ազգս հայ, Ես քեզ կդառնամ,
     Մեղքերդ կներեմ, երկիրդ կբուժեմ,
     Ես քեզ կսիրեմ միշտ և հավիտյան,
     Ես քո Աստվածն եմ, Իմն ես, Հայաստա՛ն»։