ՀԵ 274, Էլմ. 804, 2 Կորնթ. 1։3,4
1. Նեղյալ հոգվույս Դուն օգնական,
Երբ տրտմությունք իմ վրաս կուգան,
Երբ զիս պատե ծով նեղության,
Քեզի դիմեմ, Հույս իմ միայն։
2. Կուզեմ ցավերս Քեզի հայտնել,
Զի Դուն կարող ես բժշկել,
Քո խոսքդ միայն զիս կազատե
Վրաս եկած ամեն ցավե։
3. Բայց երբ իմ ներսս երկմտիմ,
«Իմս ես» ըսել երբ վարանիմ,
Ուրախությունս կհատնի,
Բոլոր իմ յոյսըս կը կտրի։
4. Արդ ո՞ւր երթամ, Տե՛ր սիրական,
Դուն ես միայն ինձ օգնական,
Հոգիս Քեզի կ’ապավինի,
Ցավոց մեջեն Քեզի նայի։
1. Նեղյալ հոգվույս Դուն օգնական,
Երբ տրտմությունք իմ վրաս կուգան,
Երբ զիս պատե ծով նեղության,
Քեզի դիմեմ, Հույս իմ միայն։
2. Կուզեմ ցավերս Քեզի հայտնել,
Զի Դուն կարող ես բժշկել,
Քո խոսքդ միայն զիս կազատե
Վրաս եկած ամեն ցավե։
3. Բայց երբ իմ ներսս երկմտիմ,
«Իմս ես» ըսել երբ վարանիմ,
Ուրախությունս կհատնի,
Բոլոր իմ յոյսըս կը կտրի։
4. Արդ ո՞ւր երթամ, Տե՛ր սիրական,
Դուն ես միայն ինձ օգնական,
Հոգիս Քեզի կ’ապավինի,
Ցավոց մեջեն Քեզի նայի։
